De Engelse termen suburbia en suburbs slaan op buitenwijken en ook voorsteden in de Verenigde Staten. In de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw waren dit de ideale woonplekken voor de Amerikaanse middenklasse. Elke grote Amerikaanse stad had één of meerdere suburbs. Ruim opgezet, mooie woningen, auto voor de deur… ideaal voor gezinnen
Echter sinds 2000 is het achteruit gegaan met de status van de suburbs. De midden en hogere inkomens klasse zijn verdwenen en daarvoor in de plaats kwamen mensen met lagere inkomens. De suburbs waren lang het symbool van een welvarende Amerikaanse middenklasse, rukt de armoede razendsnel op. In de voorbije tien jaar is het aantal armen er met de helft gestegen, een pak sneller dan in de steden zelf.
Uit cijfers van de Amerikaanse krant The New York Times blijkt dat de armoede in de voorsteden met 53 procent steeg, in vergelijking met 26 procent in de steden. Het grootste deel van die stijging komt op rekening van de recessie na 2008. Deskundigen over een “schokkende groei”.
Ook de concentratie van armoede verschuift van de steden naar voorstedelijke gebieden. In 2000 leefde 49 procent van de armen in de suburbs, nu is dat aandeel gestegen naar 55 procent. Voor het eerst in de geschiedenis leeft dus meer dan de helft van de armen in voorstedelijke gebieden.
Er zijn verschillende redenen voor de trend: de huizen in de wijken worden ouder, en dus goedkoper. Vooral migranten en armere families uit steden werden door de goedkopere huizen aangetrokken.
Ook worden de problemen stilaan zichtbaar in de wijken. De suburbs, ooit het kraaknette voorbeeld van de Amerikaanse droom, krijgen vaker te maken met vuilnis op straat, leegstaande huizen en verwilderde tuinen. Hoewel het misdaadcijfer nog beduidend lager ligt dan in de stad, stijgt het aantal inbraken.