In Nederland hebben we er weinig “last” van maar in de Toendra gebieden zoals Alaska en Siberië is de ondergrond permanent bevroren .
Althans in ieder geval in de winter. In de zomer kan het bovenste laagje (van bijvoorbeeld een meter ) ontdooien. De bodem kan dan instabiel worden (het water kan niet weglopen omdat de diepe ondergrond bevroren blijft). Je ziet dan met enige regelmaat dat tijdens de zomer in Permafrost gebieden treinrails spontaan verschuiven of huizen plots een aantal meters verderop komen te liggen.
in bepaalde gebieden is de permaffost honderden meters dik
Men is nu aan het onderzoeken wat er gebeurt met de Parmafrost als gevolg van het broeikasefect.
Permafrost wordt vaak de ‘slapende reus’ van klimaatverandering genoemd. Bij het ontdooien en uiteenvallen van koolstof dat is opgeslagen in permanent bevroren bodemlagen, kunnen broeikasgassen vrijkomen. De mate waarin dit gebeurt, is al lange tijd onderwerp van discussie. De daadwerkelijke invloed van ontdooiend permafrost op klimaatverandering kon echter wel eens groter of minder groot zijn dan tot nu toe werd gedacht.
Ook in de TV documentaire serie klimaatjagers wordt aandacht besteed aan Permafrost >>