In Nederland hebben we eeuwenlang op grote schaal veen afgegraven. Veen werd daarbij gedroogd tot turf en dan gebruikt als brandstof in kachels of ging naar zoutketen voor de zoutwinning. Eén van die gebieden nam ik op de Geobronnen onder de loep; de Droogmakerij Groot Mijdrecht. In de 20ste eeuw is de veenwinning zo goed als stil komen te liggen. Maar in Schotland en Ierland wordt nog op grote schaal Turf gewonnen.
In Ierland is dat een kwestie. Klimaat voorvechters vinden namelijk dat de Turfwinning moet stoppen. Het landschap raakt verstoord terwijl Veen een enorme C02 opslag capaciteit heeft en verbranden van turf heel vervuilend is. Tenslotte speelt een rol dat het Veen niet meer kleinschalig met de hand wordt gestoken maar vooral steeds meer op grote schaal waardoor het originele veengebied steeds meer verdwijnt.
Maar talloze bewoners van het landelijk gebied hebben al eeuwen lang het recht om Turf te winnen en voor hen is deze brandstof bovendien een goedkoop alternatief voor olie, gas of steenkool om hun huizen te verwarmen en op te koken. Ook speelt hierbij een rol dat afgegraven veen bij goed landschapsbeheer in enkele tientallen jaren weer kan terug groeien. Dat is bij olie, gas en steenkool miljoenen jaren.
NOS videoverslag uit Ierland >>>