Limburg was lang de Provincie van de Delfstoffen. Maar die mijnbouw in (vooral) Zuid Limburg is gedurende de 20ste eeuw afgebouwd. De steenkoolmijnen sloten in de jaren 70 en momenteel wordt ook de mergelwinning ten zuiden van Maastricht in de St Pieterberg stapsgewijs stop gezet.
Een minder bekend verhaal is de Zink en Lood winning vlak over de grens in België. In het gebied rondom Plombieres waar de Geul door stroomt (richting Nederland) werd langdurig mijnbouw gevoerd. De mijnen sloten echter halverwege de 20ste eeuw. Langzaam is het landschap hersteld. Kleinschalig toerisme floreert nu in dit uiterst charmante heuvellandschap, waar biologen nog graag komen op zoek naar het Zinkviooltje.
Bewoners in de regio zijn dan ook ernstig geschrokken nu gebleken is dat het bedrijf Walzinc vergunning heeft aangevraagd om te onderzoeken of het mogelijk is om een nieuwe delfstoffen winning in het gebied te starten en zelfs het winningsgebied uit te breiden.
Tegen de eventuele komst van de zinkmijn is al protest aangetekend door onder meer de VVV Zuid-Limburg. Ook de provincie is heel sceptisch. Gevreesd wordt voor negatieve gevolgen voor het toerisme, de natuur en het landschap in het Heuvelland.
