In Permafrost bodems doen zich allerlei processen voor die gekoppeld zijn aan de afwisseling van vriezen en dooien. Dat zijn processen die enorm effect op het landschap kunnen hebben. Dit stukje van de Geografie noemen we Geomorfologie.
Het meest bekend van Permafrost gebieden is dat wegen , spoorlijnen en gebouwen beschadigd raken door het continue afwisselen van vriezen en dooien. Zeker als in het voorjaar de bovenlaag ontdooit terwijl de onderlaag bevroren blijft kan dat gebeuren. Maar er zijn ook een verschillende bijzondere processen zoals het proces waarbij ijslenzen uitgroeien tot Pingo’s, maar ook ijswiggen, Solifluctie en Thermokarst.
De naam Thermokarst doet denken aan Karst zoals we kennen uit gebieden met een kalkbodem waarbij stukken bodem oplossen / wegspoelen en instorten zodat je een uitermate hobbelig landschap overhoud. We zien dat bijvoorbeeld in België, Duitsland (Harz) en Slovenië.
Thermokarst landschap Canada bron : Maria Scheel
Aarhus University, Roskilde, Denmark
Thermokarst doet zich echter voor op een veel hogere breedtegraad, in de Permafrostgebieden rondom de Noordpool. Normaal gesproken ontdooit het bovenste laagje van de Permafrost in de zomer en in de winter bevriest het weer . Maar als gevolg van klimaatveranderingen zet de dooi zomer en winter door. Als gevolg van het dooien van de Permafrost ontstaan er in het landschap gaten en heuveltjes + daartussen stukken moeras. Het bouwen van huizen of aanleg van wegen in dit soort gebieden is sowieso uitermate lastig maar is nog ingewikkelder door het optreden van Thermokarst. Bovendien een bijkomend [mondiaal] probleem is dat er veel broeikasgassen vrijkomen bij het dooien van de Permafrost. [zie o.a. artikel kennislink >>>]
Bodemprocessen in Permafrost gebied
In dit videoverslag zien we BBC Moscow correspondent Steve Rosenberg in een uithoek van Siberië op onderzoek naar de Thermokarst en andere gevolgen van het dooien van de Permafrost