Toronto, Ford Nation en gemeentegrenzen

Rob Ford houdt de gemoederen in Toronto, de 4e stedelijke agglomeratie van Noord-Amerika, bezig. Een regelmatig dronken burgemeester met agressieve buien, niet iedereen is er blij mee. En de lijst van opmerkelijk gedrag is lang: het gebruik van crack, het misbruiken van bevoegdheden en fondsen en het ontslaan van ambtenaren die het niet met hem eens zijn.

Incident of gevolg van ontwikkelingen in en rond een grote stad?

Gekozen burgemeester van een nieuw gevormde, grote stadsgemeente

Rood: het 'oude' Toronto, licht/wit: het gebied van de samengevoegde stadsgemeente.

Rood: het ‘oude’ Toronto, licht/wit: het gebied van de samengevoegde stadsgemeente.

Rob Ford is door verkiezingen in 2010 burgemeester geworden; hij vertegenwoordigt de Conservatieve partij en dat is op dit moment de grootste partij in Canada (Harper is de premier, zelfde partij). Fords verkiezingswinst is te danken geweest aan goede uitslagen in voorsteden en suburbs die bij Toronto horen. Die horen pas een aantal jaar bij Toronto; tot 1998 waren die voorsteden zelfstandige gemeenten.

Het trekken van grenzen om gemeenten is een politieke bezigheid. In Engeland, Canada en de Verenigde Staten is het aanpassen van grenzen van kiesdistricten een kunstvorm met een eigen naam: gerrymandering (kiesrechtgeografie). Het is natuurlijk de droom van iedereen die naar een kaart kijkt: je eigen grenzen om je eigen territorium trekken.

Bij Toronto is het samenvoegen van de centrale stad en de omliggende gemeenten bedoeld om kosten te besparen, maar lijkt ook een vorm van gerrymandering. De provinciale overheid drukte de samenvoeging erdoor, ondanks de afwijzing door de bevolking in een referendum (opkomst was te laag om bindend te verklaren).

ford billboardHet resultaat van de samenvoeging is opmerkelijk. Er ontstaan opeens heel andere (stem)verhoudingen in ’s lands grootste stad, die tot voor kort een plaats met goede uitslagen voor de Liberalen en de New Democratic Party was. En de verkiezingswinst van Rob Ford (veel beloftes voor belastingverlaging en metrouitbreiding in plaats van lightrail-systemen) was daar een duidelijke weergave van.

Rob Ford heeft in zijn rol van burgemeester, veel gedaan om de verhoudingen tussen stadsdelen en de mensen die daar wonen, meer scherpe kantjes te geven. Tegenstellingen werden uitvergroot in een stad die bekend staat om het harmonieus samen laten leven van veel verschillende groepen, van verschillende afkomst en met verschillende sociaal-economische omstandigheden.

En zo wordt het trekken van een (andere) gemeentegrens iets met consequenties die veel verder kunnen gaan, dan het gedrag van burgemeester met een aantal persoonlijke en imago problemen (die wel over de hele wereld gevolgd worden). En dat hebben we in het verleden vaker gezien: getrokken grenzen die tot serieuze moeilijkheden leiden.

philip-preville-rob-ford-champion-of-the-working-class

Bron: Toronto Life

Toronto van twee snelheden
Wat Ford onbedoeld duidelijk heeft gemaakt, is de verschillende ontwikkeling in welvaart en welzijn van buurten in Toronto. Er zijn buurten die profiteren van de alsmaar doorgaande economische groei van Toronto en buurten die achterblijven. Fords machtsbasis ligt in de achterblijvende buurten, waar veel armere groepen wonen, met verschillende etnische achtergronden.
Een trend die ook in andere landen en steden waarneembaar is, zie je sterk in Toronto: de middenklasse wordt kleiner en de groepen met lage inkomens groeien.

Populist en populair
Het populisme dat Ford wordt toegedicht, komt vooral tot uitdrukking in de manier waarop hij zich afzet tegen de ‘elites’ en ‘intellectuelen’ die in de centrale delen van Toronto wonen en rijk genoeg zijn om dat te kunnen betalen. Ford kan er niet genoeg van krijgen zichzelf af te schilderen als simpele man uit de buurt: hij houdt van ijshockey en (vooral) football, drinkt graag een biertje en praat niet ingewikkeld. Dingen die erin gaan als koek bij het witte middenklasse segment, tweede generatie Aziatische immigranten (Toronto heeft de grootse Amerikaanse Aziatische gemeenschap) en Oosteuropese immigranten, die ook wel aangeduid worden als Ford Nation. Die term is op zich al reden voor gedoe: De oorspronkelijke bevolking van Canada noemt zich First Nation (waar ze in Quebec weer iets anders van vinden). Maar de fans van Toronto’s lokale hockeyclub noemen zich Leafs Nation, dus het ligt kennelijk genuanceerd.

Rob Ford tijdens de gemeenteraadsvergadering, in een shirt van de Toronto Argonauts (football)

Rob Ford tijdens de gemeenteraadsvergadering van 18-11-’13, in een shirt van de Toronto Argonauts (football)

De gemeenteraad heeft Ford inmiddels grotendeels zijn bevoegdheid om over gemeentelijke uitgaven te beslissen, ontnomen, maar Ford kan niet afgezet worden. Een eerdere poging daartoe mislukte een klein jaar geleden. Toen ging het om het inzetten van gemeentelijke diensten om zijn oprijlaan en die van zijn footballclub sneeuwvrij te krijgen en het gebruiken van gemeentegeld voor het voeren van een vroege verkiezingscampagne. De burgemeestersverkiezingen staan gepland voor oktober 2014 en Ford is duidelijk: hij is (opnieuw) kandidaat.

Links en verwijzingen:

Toronto perkt macht Ford in (NOS, met links naar video’s)>>>>

Inkomensontwikkeling inwoners van Toronto (Huffington Post)

Canada Income Gap (Huffington post) >>>>

While the Crack Pipe’s Hot, De-Amalgamate Toronto (The Tyee) >>>>

Ford Nation is not who you think it is (Toronto Life)>>>>

Rob Ford biografie (Wikipedia, Engels) >>>>

Census/ Volkstelling Toronto: etnische achtergrond bevolking

Reacties zijn gesloten.