In 79 na Chr tijdens de de hoogtijdagen van het Romeinse rijk barstte ten zuiden van Napels de Vesuvius uit. De Romeinse steden Herculaneum en Pompeii die beiden aan de voet van de vulkaan lagen verdwenen daarbij onder allerlei vulkanisch materiaal.
Om de kracht van deze vulkaanuitbarsting goed te begrijpen is bijgaand kaartje wel inzichtelijk. De oorspronkelijke vulkaan onder Napels heet de Monte Somma en die was in 79 AC al een Caldera waar binnen al een nieuwe vulkaan was ontstaan: De Vesuvius. En na die grote uitbarsting bleven ook van de Vesuvius alleen maar resten van achter. Dus een Caldera in een Caldera
Opvallend in de verhalen is dat we Pompeï het beste kennen en van Herculaneum heel weinig. En bovendien is de opgraving van Herculaneum een fractie van Pompeï Waarom?
Eén van de belangrijkste reden is dat Pompeï werd bedolven onder een drie meter dikke laag van as en vulkaanstenen. En dat is bij opgravingen relatief goed af te graven. Terwijl Herculaneum eerst geraakt door pyroclastische stromen en vervolgens bedolven werd door verschillende vulkanische modderstromen en lava.
Op deze foto, genomen vanuit Pompeï zie je op de achtergrond de Vesuvius. Althans wat daar van over is ; de Vesuvius Caldera dus.